درباره تأثیر انقلاب اسلامی و ارزشهای اساسی برگرفته از آن در شکلگیری ایده دولت در جمهوری اسلامی و مدیریت کلان کشور، دو رویکرد متفاوت وجود دارد؛ یک رویکرد این است که مأموریت انقلاب اسلامی تنها یک مأموریت ملی بوده که به انجام رسیده و دیگر دوران انقلاب تمام شده است، حال ما باید تلاش کنیم به بهترین و معقولترین وجه، کشور را اداره کنیم و کاری به انقلاب اسلامی نداشته باشیم. این رویکرد، انحلال در نظام جهانی را به عنوان نسخه نهایی تجویز میکند.
در مقابل رویکرد دوم معتقد است، انقلاب اسلامی فرآیندی مستمر است که برای رسیدن به سعادت نهایی، منزلهایی در مسیر میبیند که رسیدن به هر منزل یک توفیق است، اما این منزل ایستگاه نیست؛ بلکه محلی است برای تأمین قوا با هدف حرکت به سمت منازل دیگر. این نگاه برگرفته از هستیشناسی مکتب اسلام است که تحول و تغییر را جزء جداییناپذیر و سنت لایتغیر عالم هستی و انسان میداند. این تحول و صیرورت دائم، ماهیتی تکاملی و در جهت حاکمیت حق دارد. رهبر معظم انقلاب به موضوع انقلاب چنین نگاهی دارند و بر اساس آن فرآیندهای پنجگانه انقلاب اسلامی، نظام اسلامی، دولت اسلامی، جامعه اسلامی و تمدن نوین اسلامی را ترسیم میکنند. از منظر ایشان، انقلاب اسلامی فرآیندی تدریجی، تمام نشدنی و پدیدهای مستمر است. این طور نیست که واقعهای اتفاق افتاده و به پایان رسیده باشد. از نگاه رهبر معظم انقلاب، پویایی و در گستره زمان (استمرار) بودن ویژگی مهم انقلاب تلقی میشود. بدین معنا که بر خلاف اصطلاحات مرسوم در ادبیات غربی که معتقد است در دوران تثبیت و تشکیل حکومت جدید نمیتوان انقلابی بود مگر آنکه انقلابی دیگر، حکومت تازه تأسیس را براندازد(انقلاب در انقلاب)؛ در گفتمان رهبر معظم انقلاب، واژه انقلاب مفهومی پویاست و دوران تشکیل نظام و حکومت را نیز شامل میشود؛ زیرا جوهره اصلی گفتمان انقلاب اسلامی، توحید و نفی عملی و جهادی طواغیت است و تا طواغیت کوچک و بزرگ وجود داشته باشند، انقلاب و عمل انقلابی ادامه دارد. عمل انقلابی بازسازانه در دوران تثبیت و در نظام اسلامی تجلیهای متفاوتی دارد. ماهیت عدالتخواهانه و آرمانگرایانه انقلاب و عمل انقلابی در آموزههای اجتماعی و سیاسی اسلام مانند امر به معروف و نهی از منکر تجلی مییابد. انسان انقلابی در نظام اسلامی، از میدان سیاست و انقلاب کنار نمینشیند و انقلابی میماند.
بنابراین در نگاه رهبر معظم انقلاب موضوع انقلاب علاوه بر ابعاد سلبی، جنبه ایجابی نیز دارد.
به تعبیر معظمله، کسانی که با انقلاب دشمنی میکنند با آنچه در بهمن 57 اتفاق افتاد، دشمن نیستند، آنکه گذشت و رفت. آنها با یک موجود زنده حی و حاضر دشمن و مخالفند، پس انقلاب تداوم و حضور دارد، انقلاب زنده و پویاست. انقلاب پیشرونده و پیشبرنده است. حفظ انقلاب، یعنی حفظ همین حالت پیشروندگی و پیشبرندگی.
دیدگاه شما