به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «آوای فامنین» به نقل از ایرنا، جمعیت کشور آشکارا به سوی پیرتر شدن می‌رود و دلایل متعددی برای تداوم این روند نامطلوب خودنمایی می‌کند. در میان این دلایل، تاخیر در ازدواج و مشکلات پیش روی فرزندآوری مورد توجه ناظران و کارشناسان مسائل این حوزه قرار گرفته است. این دلایل در میان زنان که نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند، نمود آشکارتری می‌یابد.

یک نماینده مجلس، آمار دختران مجرد بالای ۳۰ سال را ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار نفر اعلام کرده و گفته نزدیک به ۴ میلیون و ۶۰۰ هزار دختر و پسر مجرد در جامعه داریم که جای نگرانی برای افزوده شدن بر این گروه هدف وجود دارد.

مساله تاخیر در ازدواج

یکی از مسائل مطرح شده در حوزه زنان در سال ۱۴۰۲ بحث تاخیر در ازدواج دختران است. سن ازدواج برای مردان ۳۰.۷ و برای زنان ۲۶.۵ بوده است. در این زمینه «امیرحسین بانکی‌پور» نماینده مجلس شورای اسلامی، آمار دختران مجرد بالای ۳۰ سال را ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار نفر اعلام کرده و گفته نزدیک به چهار میلیون و ۶۰۰ هزار دختر و پسر مجرد در جامعه داریم که جای نگرانی برای افزوده شدن بر این گروه هدف وجود دارد.

پدیده تاخیر در ازدواج به دنبال خود تاخیر در ولادت‌ها و یا حتی تعداد فرزندان خواهد داشت؛ به طوری که در فصل بهار ۱۴۰۲ تعداد ولادت‌های ثبت شده به ۲۵۲ هزار و ۶۵۱ نفر رسید که نسبت به زمستان ۱۴۰۱، ۱۱ هزار و ۷۱۲ نفر و نسبت به فصل بهار ۱۴۰۱، چهار هزار و ۹۹۸ نفر کاهش یافته است.

دو دلیل عمده تاخیر در ازدواج دختران

تاخیر در ازدواج دختران به عنوان یک مساله اجتماعی تحت تاثیر علل و عواملی است که از آن جمله می‌توان به تحصیلات زنان اشاره کرد. تحصیلات زنان از چند جنبه زمان ازدواج و فرزندآوری را برای زنان به تاخیر می‌اندازد. ازیک سو گذران دوره‌های تحصیل در مقاطع عالی و به دنبال آن یافتن شغل متناسب با مدرک زمان را برای ازدواج دختران و همچنین فرزندآوری به تعویق می‌اندازد. از سوی دیگر تحصیلات و شغل و درآمدزایی به زنان قدرت تصمیم‌گیری در امور خانه و خانواده و آینده خود و فرزندان را می‌دهد و همین سبب می‌شود در برخی موارد با تاخیر در فرزندآوری و در نتیجه کاهش جمعیت هم مواجه باشیم.

افزایش تحصیلات از طریق دسترسی به منابع اطلاعاتی مختلف نیز می‌تواند باعث تغییر نگرش افراد نسبت به نقش‌های جنس مخالف شود. مطالعات انجام شده در این حوزه نشان می‌دهد زنان تحصیل‌کرده از مردان انتظار بیشتری برای مشارکت در انجام کارهای خانه یا نگهداری از فرزندان دارند حال آنکه در جامعه ما مردان به طور متوسط زمان کمی را به چنین اموری اختصاص می‌دهند.

یکی دیگر از دلایل تاخیر در ازدواج مساله ریسک‌پذیری در سبک‌های جدید زندگی است. طبق «نظریه اجتناب از خطر» افراد زمانی که در شرایط ناامنی اقتصادی و عدم قطعیت بالا قرار دارند، از ریسک‌های غیرضروری در زندگی‌شان اجتناب می‌کنند.
در شرایطی که بازار کار به‌شدت رقابتی باشد و موقعیت‌های شغلی ثبات کافی نداشته باشند، ریسک ازدواج و تشکیل خانواده افزایش می‌یابد؛ بنابراین افراد ازدواج خود را به تاخیر می‌اندازند. در واقع باید گفت شرایط رقابتی و بی‌ثباتی بازار کار سبب شده تا جوانان به جای اینکه به‌دنبال تشکیل خانواده و تعهدات آن باشند، بر سرمایه انسانی خود سرمایه‌گذاری کنند.

انتهای خبر/.