در طی 35 سالی که از جنگ تحمیلی و دوران دفاع مقدس میگذرد جانفشان فشانی ها و فداکاری و گذشت از خود رزمندگان در هشت سال دفاع مقدس و جنگ بین ایران وعراق از ذهنها پاک نشده چرا که وقتی کشور عراق با سرکردگی صدام حسین به مرزهای کشور عزیز ایران تجاوز کرده بود و باید مردم از دین و کشور دفاع می کردند و ندای حضرت امام خمینی(ره) لیبک می گفتند.

همچنین از شهر فامنین که مهد پرورش غیورمردان و جان برکفان است از جان و خانواده خود گذشتن تا دفاع از کشور کنند. از تعداد 300 شهید و 650 جانیاز و 2800 نفر ایثارگر در جنگ تحمیلی در مقابل دشمن و سنگرهای جبهه حق علیه باطل نقش داشتند. از بین این افراد رزمندگانی با سن کم و دانش آموز که به فرمان حضرت امام(ره) لیبک گفتند و به جبهه رفتند.

به گزارش آوای فامنین به دیدار ایثارگری که مدرسه را رها کرده و به جنگ اعزام شده بود رفتیم و به گفتگو نشستیم. علی نظری رزمنده از شهر فامنین و در زمان جنگ محصل و متولد 1344 معرفی کرد.

انگیزه شما برای شرکت در جنگ چه بود؟ دفاع از مرزهای کشور و دین

مدت حضور در جبهه شما چقدر است؟ در یک سال و دو ماه (422 روز)

طریق حضور شما در جبهه به چه صورتی بود؟  پس از آموزش به مدت 45 روز در پادگان ابوذر همدان که آموزش مقدماتی و نظامی بود داوطلبانه از سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی همدان در فروردین سال 1360 در مناطق عملیاتی بازی دراز و بوستان، مهران، ذرفول، سرپل ذهاب، دهلران حاضر شدم.

در چه عملیات های شرکت داشتید؟

در عملیات های فتح المبین و عملیات بازی دراز در بوستان

اوقات فراغت در جبهه را چطوری سپری می کردید؟

به امور سنگر و تجهیزات جنگی رسیدگی و از طریق نامه و تلفن خانواده را از حال خود مطلع می ساختیم.

فداکاری رزمندگان در طول هشت سال دفاع مقدس را چطوری توصیف می کنید؟

هدف رزمندگان مقابله با دشمن متجاوز بودکه به خاک کشور عزیزمان ایران تجاوز کرده بود و رزمندگان با شور و شوق فراوان برای دفاع از آب و خاک و ناموس و میهن‌مان با اراده آهنین به صف دشمن یورش می‌بردند چرا امام راحل و عزیز ما دستور داده بود.

خاطرات جبهه و جنگ را بازگو کنید؟

در منطقه بازی دراز همرزمی به اسم علی ترکمان و دوست صمیمی و فرمانده من بود که مشغول به نبرد با دشمنان در سال 1360 بودیم. در حمله هوایی علی ترکمان که فرمانده میدان نیز بود از ناحیه سر مورد اصابت ترکش قرار گرفت و ایشان را برای مدوا به عقب انتقال دادند که همان روز روحیه همرزمان ما خیلی ضعیف شد و طوری که فکر کردیم علی ترکمان شهید شده است. ولی فردا با سر بانداژ شده و ترکش در سر به میدان جنگ برای ادامه جنگ و مقابله با دشمن آمد و شروع به جنگیدن کرد. پس از پیروزی در همان عملیات فهمیدیم که علی ترکمان شهید شده و پیکر پاک ایشاندر همان جا مانده است. بعدها که تقربیا بعد 15 سال پیکر پاک ایشان کشف و به زادگاهش در همدان منتقل شد.

چگونگی مجروحیت خود را بفرمایید؟

علی نظری در شهریور سال 1361 در منطقه مهران در گردان تخریب در عملیات طرق القدس مشغول گشت در خاکریز دشمن بودیم که دشمن متوجه حضور تیم 12 نفره ما شد و بنده از ناحیه کتف مورد اصابت گلوله و از ناحیه صورت و فک مورد اصابت ترکش در ساعت یک بامداد قرار گرفتم. در همان درگیری که خیلی شدید بود من خودم را با بدنی مجروح به عقب کشاندم تا به خاک ریز خودی رسیدم و به عقب منتقل شدم.

سال ازدواج و تعداد فرزندانتان را بفرمایید؟ پس از بهبودی در سال 1364 ازدواج کردم و دوباره به مناطق جنگی برای جنگ برگشتم. حاصل این ازدواج 5 فرزند که2 پسر و 3 دختر شد که فرزندان پسر شاغل و دختر خانه دار هستند.

انتهای خبر/ ح