به گزارش آوای فامنین به نقل ازهمدان‌پيام: در حالي محمدناصر نيكبخت به عنوان استاندار جديد همدان از سوي دولت تدبير و اميد انتخاب شده است كه فعالان گردشگري، صنايع دستي و ميراث فرهنگي انتظار دارند مشكلات عديده اين حوزه‌ها مورد برنامه‌ريزي و مديريت قرار گيرد.

استان همدان با بيش از 3 هزار و پانصد سال قدمت تاريخي در حالي در غرب كشور قرار گرفته است كه هنوز نتوانسته جايگاه مناسبي را بين استان‌هاي همسايه در اين زمينه‌ها پيدا كند.
شايد از نگاه مسئولان توسعه گردشگري همدان چند صباحي است كه به برگزاري جشنواره‌هاي تابستاني و زمستاني و فعاليت در حوزه ستاد تسهيلات سفر خلاصه شده است.
غافل از آنكه بسترهاي توسعه اين صنعت درآمدزا در همدان بيش از آنكه به نظر آيد  مهيا نيست. نگاه نقد ما به كاستي‌ها دليل بر فقدان نقاط قوت ها نيست، اما كاستي‌هاي گردشگري و ميراث فرهنگي همچون ريشه‌هايي است كه توان حفظ نقاط قوت بر بدنه نحيف خروجي هاي برنامه ها را ندارد و گويا قبل از آنكه آنها جوانه ‌زنند و بارور شوند از بين مي‌روند.
فعال نبودن فرودگاه همدان چالش گردشگري
حمل و نقل قلب صنعت گردشگري است، تا زماني كه فرودگاه همدان با پروازهاي متعدد به تكاپو نيافته گردشگري و توسعه اين صنعت در استان مغفول خواهد ماند، چند سالي است با بين‌المللي شدن فرودگاه‌ كرمانشاه اين استان به پايگاه برگزاري تورهاي داخلي و خارجي براي ورود و خروج گردشگران به منطقه غرب كشور تبديل شده‌است.
كمبود تأسيسات اقامتي و گردشگري بي‌برنامه
هنوز پس از 3 دهه هتلي كه اسكلت آن در جوار پارك مردم ساخته شده نتوانسته است با مراحل پاياني خود روبرو شود اين در حالي است كه كمبود تأسيسات اقامتي در همدان حرف اول را مي‌زند، وجود هتل‌هايي با ستاره‌هاي مشابه حق انتخاب را از مسافران مي‌گيرد، در همدان خبري از هتل يك يا 2 ستاره براي اقامت مسافران با درآمد متوسط وجود ندارد و اين دليلي بر علت گسترانده شدن چادرها در ايام پرمسافر سال در همدان است وكارشناسان همه بر ان باورند كه مسافر چادر خواب در آمدي براي استان نخواهد داشت.
هنوز در شهرستان‌هاي پرجاذبه استان همچون ملاير، نهاوند و تويسركان خبري از تسهيلات براي اقامت گردشگران وجود ندارد و مسافران عبوري نمي‌توانند منبع درآمدي براي اين شهرستان‌ها باشند.
همدان بدون جاذبه جهاني غريب است
ورود يك جاذبه تاريخي به فهرست جاذبه‌هاي جهاني در يونسكو يك امتياز شاخص است، امتيازي كه به بهانه آن شهر يا استاني جهاني مي‌شودو همين بهانه است كه موجب سفر گردشگران به همدان مي‌شود.
همدان با بيش از هزار و750 جاذبه تاريخي هنوز نتوانسته است شرايط ورود يك جاذبه را به ليست جهاني مهيا كند. هر سال در بررسي‌هاي يونسكو از پرونده‌هاي پيشنهادي همدان گره‌هايي نمايان مي‌شود و پس از آن كارشناسان راهي بازكردن اين گره‌ها مي‌شوند و فرصت براي جهاني شدن آثار  همدان سوزانده مي‌شود.
هگمتانه، عليصدر، كتيبه‌هاي گنجنامه، شهر زيرزميني سامن، ارزانفود، گنبد علويان همه و همه از جمله آثاري هستند  كه هر كدام به دليل بي‌تدبيري مديران وقت  و كم‌اعتباري و نواقص در عرصه و حریم‌هایشان در قالب پيشنهاداتي بر روي كاغذ در برابر كارشناسان يونسكو مانده‌اند.
نبود سيستم اطلاع‌رساني متمركز
ساليان سال است ستاد تسهيلات سفر همدان با هر نوروز و هر تابستان پس از جمع شدن اعضاي ثابتي از ارگان‌هاي مرتبط تشكيل مي‌شود.
هر كدام وظيفه‌اي بر عهده مي‌گيرند و قرار مي‌شود قدمي از قدم بردارند، اما تشكيل نشدن شبكه اطلاع‌رساني متمركز و منسجم اين ارگان‌ها را به يكديگر مرتبط نكرده است. هنوز مسافر ورودي به همدان نمي‌تواند از يك سايت اطلاع‌رساني، اطلاعات يكسان دريافت كند و هر ارگاني در اين روزهاي پرسفر ساز خود را كوك مي‌كند و نقشه و اطلاعات خود را به گردشگر ارائه مي‌دهد.
همدان با گردشگري مجازي غريب است
اگر جستجوگر خوبي هم باشيد باز هم ناكام مي‌مانيد، سايت‌هاي اينترنتي از همدان و اطلاعات بروز آن چيز زيادي در اختيار كسي كه مي‌خواهد همدان و جاذبه‌هايش را بشناسد، ندارد. معرفي موزه‌ها، غار عليصدر حتي تله كابين گنجنامه در فضاي مجازي هنوز با اين همه پيشرفت علم روز و مدرن شدن و به روز شدن اطلاعات غريب است.
در صنايع‌دستي خوابي كه تعبير نشد
در سالهاي متمادي  مديران متعددي در حوزه ميراث فرهنگي و صنايع‌دستي همدان آمدند و رفتند هر كدام وعده‌اي دادند مبني بر اينكه براي صنايع‌دستي همدان برند ايجاد مي‌كنيم و بسته‌بندي تعريف مي‌كنيم، اما تا به امروز همگان شاهدند كه سفال لالجين، گردوي تويسركان، شيره ملاير، كماج و شيرمال همدان، انگشت‌پيچ و زرده و حتي نقل نهاوند نشان و اعتباري با بسته‌بندي شكيل براي خود دست و پا نكرده است و تا بسته بندي براي سوغات و صنايع دستي همدان با نام و نشاني مشخص تعريف نشود همدان هم غريب خواهد ماند .
ميراث و تاريخ گرد بي‌توجهي بر خود گرفت
از گردشگري كه بگذريم حال و روز حوزه ميراث فرهنگي هم زساد خوب نيست. خانه تاريخي نراقي ها ، عمارت بديع‌الحكما، خانه تاريخي منصوري، محله جولان،گنبد‌علويان، تپه هگمتانه، همه‌وهمه داشته‌هايي بودند كه يكي پس از ديگري ردپاهايشان محو شد.
خانه تاريخي نراقي را خروج اين اثر از فهرست ملي دست‌خوش ساخت و ساز مدرن كرد و اين اتفاق شروعي شد براي پاك شدن نشانه هاي تاريخي از همدان  چرا كه پس از آن باغ بديع‌الحكما نيز با قدمت 700 سال با بهانه‌اي ديگر تخريب شد. تنها نشان كليساي گريگور استپانوس هگمتانه به بهانه مرمت ناپديد شد. راسته بازارهاي تاريخي همدان هر از گاهي طعمه آتش‌سوزي و تخريب شدند و داستان دنباله دار مرمت ها ي حاشيه دار آغاز شد.
ادامه كاوش‌هاي شهر زيرزميني سامن معطل تخصيص اعتبار ماندو در اين آشفته بازار كاوش‌ها و مرمت‌ها امامزاده اظهر رزن در آتش سوخت. تپه تاريخي هگمتانه در انتظار فاز جديد كاوش همچنان چشم به راه ماند و به اين ترتيب برخلاف تحول اندكي كه در گردشگري به چشم مي‌خورد حوزه ميراث فرهنگي بي تكاپو ماند.
سايه پژوهش بر سر ميراث فرهنگي و گردشگري بي‌رنگ است
در ميان‌ پيچ‌وخم كارها و برنامه‌هاي حوزه گردشگري و ميراث‌فرهنگي پژوهش و فعاليت پژوهشگاه در اين زمينه‌ها بي‌تكاپو بوده است.
ميراث‌فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري به دليل آنكه سه حوزه تاريخي، هنري و تفريحي را در بر مي‌گيرد و همواره مورد توجه اقشار مختلف قرار مي‌گيرد و در صورت كمي ها و كاستي هايي همگان را نگران مي كند  .
حفظ تاريخ ‌و فرهنگ ‌و‌ توسعه زمينه‌هاي گردشگري از جمله عواملي است كه مي‌تواند زمينه‌ساز توسعه اقتصادي در استان باشد.
توزيع نامناسب‌ زمان سفر گردشگران داخلي و نبود تراز بين گردشگر داخلي و خارجي، فقدان پايگاه آماري، ضرورت استفاده از متخصصان براي تبيين خط مشي‌ها، تدوين برنامه راهبردي، راه‌اندازي سيستم‌هاي نظارت واقعي بر هتل‌ها و دفاتر خدمات مسافرتي و نوع مديريت بسته‌هاي سفري در استان تبديل جاذبه به محصول گردشگري، برنامه‌ريزي براي تبليغات، از مهمترين چالش‌هايي است كه از مديريت‌هاي ارشد استان از دولت‌هاي نهم و دهم براي استان به ارث مانده است.
پس از تغيير مديريت ارشد استان و تغيير مديران اداره كل ميراث فرهنگي و صنايع دستي و گردشگري در دولت نهم و دهم و وعده‌هاي اميدواركننده‌اي را براي فعالان اين حوزه مبني بر تحول در برداشت اما از ساخت هتل 31 ساله گرفته تا ورود چند هزار نفر گردشگر خارجي حتي سياست‌هاي اعمال شده براي تحقق اين وعده‌ها نيز سياست‌هايي نبود كه بتواند راهگشاي رونق اين صنعت باشد.
نبود آمار دقيق براي برنامه‌ريزي فعاليت‌هاي بخش خصوصي و دولتي، عدم ساماندهي تأسيسات گردشگري و بسياري از مشكلات ديگر باعث شده است تا تعداد و ميزان تأسيسات اقامتي و تسهيلات و خدمات گردشگري در استان تغيير نكند.
از آنجا كه توزيع سفر در طول سال مديريت نمي‌شود هنوز حجم مسافران در دو ايام نوروز و تابستان به گردشگري استان آسيب وارد كرده است.
وقتي مي‌توانيم گردشگري را توسعه يافته توصيف كنيم كه محصولات گردشگري از طريق دفاتر خدمات مسافرتي به گردشگران ارائه شود و اگر مسافران با حضور در تورهاي مسافرتي به استان سفر كنند اقتصاد محلي به تكاپو مي‌افتد در غير اين صورت گردشگري انفرادي و چادر خوابي براي همدان در آمد زايي نخواهد داشت.
در ميان اين چالش‌ها هنوز توسعه 20 روستاي هدف گردشگري و 28 منطقه نمونه گردشگري همدان در هاله‌اي از ابهام باقي مانده است، هفت سال پيش معاون پژوهشي ميراث فرهنگي استان 40 طرح پژوهشي و گردشگري را به هيأت دولت در سفر رئيس‌جمهور ارائه داد.
در ميان اين طرح‌ها، باغ شهر آفتاب، منطقه گاماسياب و باغ ايرانيان پروژه‌هاي خامي بود كه هرگز پخته نشد.
به هر ترتيب سخن گفتن از داشته‌ها و نداشته‌هاي تاريخي، هنري و گردشگري همدان در يك مقوله و يك مقاله جايز نيست اميد آن مي‌رود با حضور مديريت جديد استان در قدم اول صاحبان فكر در هر حوزه آن هم به صورت غيرمرتبط با فضاي اداري شناسايي شوند تا با حضور و اظهارنظر كارشناسان چالش‌هاي استان در اين زمينه ها مورد بررسي قرار گيرد.