وي ادامه داد: از ديگر مشكلاتي كه سفال لالجين امروز با آن دست و پنجه نرم مي‌كند اين است كه توليدات سفال ديگر همچون گذشته كاربردي نيست و بيشتر جنبه تزئيني به خود گرفته است. كشورهايي همچون چين با توليد آثار كاربردي سفال لالجين را تهديد مي‌كنند كه بايد سفالگران توجه ويژه در اين زمينه داشته باشند.

ايزدي با بيان اينكه نبايد با واردات سفال و صنايع دستي از ديگر كشورها مخالفت كرد و گفت: هنرمندان صنايع دستي بايد به سمت توليداتي بروند كه بتواند با آثار وارداتي رقابت كند.

وي از استفاده از برخي طرح‌هاي هجو بر روي سفال‌ها ابراز تأسف كرد و گفت: سفالي كه بايد امروز نشان‌دهنده فرهنگ و اصالت‌هاي فرهنگي ايران باشد متأسفانه ابزاري براي رواج برخي هجويات شده است.

وي تصريح كرد: برخي با ناآگاهي آسيب‌هاي جبران ناپذيري به سفال وارد مي‌كنند كه اين روند بايد تغيير پيدا كند.

وي با تأكيد بر اينكه لالجين خاستگاه سفال ايران است، افزود: براي اينكه لالجين در قله سفال ايران باقي بماند بايد علم را با تجربه هنرمندان اين عرصه تلفيق كرده و آثاري ماندگار توليد كنيم و اگر نتوانيم سفال را براساس علم توليد كنيم بازارهاي جهاني را از دست خواهيم داد.

ايزدي سفالگري را هنر ماندگاري در لالجين دانست و گفت: جايگاه لالجين فراتر از اين بوده و بايد با تلاش و همكاري بين دانشگاه و كارگاه‌هاي سفالگري لالجين را به جايگاه واقعي خود برسانيم.