به گزارش آوای فامنینی به نقل ازایسنا، عملیات قادر در حالی طرح‌ریزی و اجرا شد که رکود قابل توجهی جبهه‌های جنگ را فرا گرفته بود. «عملیات بدر» که در ابتدا موفق بود ولی به دلیل به کارگیری وسیع سلاح شیمیایی توسط عراق،اهداف تصرفی تثبیت نشد،آخرین عملیات گسترده نیروهای اسلام در مقابل عراق قبل از عملیات قادر بود. بر اساس تصمیمات فرماندهی کل،نیروهای ایرانی برای حفظ روحیه آفندی و جلوگیری از رخوت و سستی یگان‌ها و پرهیز از تلفات سنگین ناشی از عملیات‌هایی که به دلایلی به موقعیت منجر نمی‌شد هر یگان تا رده تیپ مؤظف شد با اجرای گشتی‌های رزمی به استعداد گردان و گروه‌ها آرامش را از دشمن سلب کرده و راهی برای انجام یک عملیات گسترده باز کند.

در این میان تنها منطقه‌ای که می‌توانست با توجه به وضعیت آب و هوا عملیات گسترده‌ای در آن انجام گیرد شمال غربی‌ترین خطوط مرزی کشورمان بود که در صورت موفقیت اهداف قابل توجهی را تامین می‌کرد.

مهم‌ترین این اهداف عبارت بودند از:

- تصرف ارتفاعات مهم و حساس منطقه.

- قطع خطوط ارتباطی و تدارکاتی ضدانقلاب داخلی

- انهدام نیروهای دشمن

-آزادسازی بخشی از خاک عراق

- افزایش کارآیی یگان‌های خودی

- نزدیک شدن به راه‌های اصلی و خطوط مواصلاتی دشمن

- ضعیف شدن دشمن و به دست آوردن ابتکار عمل.

در این عملیات به سبب موقعیت جغرافیایی منطقه عملیاتی قادر،رزمندگان نمی‌توانستند پیشروی کنند و ساخت جاده در آن منطقه کوهستانی به آسانی امکان‌پذیر نبود. پیش از اینکه نیروهای رزمی به قله‌های مرتفع این ارتفاعات دست پیدا کنند نیروهای جهادسازندگی موفق شدند تمام کارهای ساخت جاده را انجام دهند. جهادسازندگی شش گردان را از نیروهای مهندسی- رزمی خود شامل ستاد پشتیبانی جنگ جهاد سازندگی استان فارس، دامغان،سمنان،خراسان،آذربایجان‌غربی و همدان به کار گرفت.

این گردان‌ها همگی مسئولیت مهندسی و پشتیبانی از نیروهای عملیاتی را برعهده داشتند.

مرحله اول عملیات قادر از روز 23 تیرماه سال 1364 با هدایت و کنترل قرارگاه مشترک ارتش و سپاه (قرارگاه حمزه سیدالشهدا) و فرماندهی سپهبد شهید علی صیاد شیرازی در منطقه عمومی سیرکان با رمز «یا صاحب الزمان (عج)» آغاز شد و در هشتم مردادماه همان سال به پایان رسید.

دستیابی به پایگاه‌های منطقه‌ای و تصرف ارتفاعات «باشکین، سرسپندار، بربزین روستا و حصاردوست»، تصرف بخشی از خاک عراق و نزدیک شدن به راه‌های اصلی و خطوط مواصلاتی دشمن که به دلیل پاتک‌های سنگین مواضع تصرفی تثبیت نشد از نتایج این عملیات بود.

تعداد 1250 نفر در این عملیات از دشمن کشته و زخمی شده و 20 نفر نیز به اسارت درآمدند.

سه فروند هواپیمای جنگی، چهار دستگاه تانک،سه عراده توپ و 67 دستگاه خودرو به همراه تعدادی از پایگاه‌ها و زاغه‌های مهمات از جمله ضایعات انهدامی دشمن بعثی در این عملیات بود.