در میان هیاهوی کسانی که فقط به چشم‌ها اعتماد دارند و به تصویرها چشم دوخته‌اند، او در دل تاریکی، به صداها گوش می‌دهد، داستان‌ها را می‌شنود، روایت‌ها را می‌نویسد و با هر کلمه، پلی به دنیای بیناها می‌زند تا اینگونه حقیقت را از پشت پلک‌های بسته روشنگری کند و دریچه‌ای به واقعیت‌ها بگشاید؛ جایی که گاهی نگاه کردن از عمق شنیدن و حس کردن میسر می‌شود؛ این، داستانِ کسی است که در دل سیاهی، "نور" را می‌یابد و روایت می‌کند.