شیطنت‌های که از طریق استکبار جهانی و دشمنان ایران در خارج و برخی از جریان‌های جهت‌دار داخلی درحال انجام است، تقابل بین جمهوری اسلامی ایران و اسرائیل را کم رنگ جلوه بدهند و بُعد منفعت محوری و موجودیتی و ابعاد دیگر را با بُعد ایدلوژیک پر رنگ‌تر کنند و اگر این قضیه در بین مردم تعبین و ریشه‌یابی شود و تقابل بین اسرائیل و ایران را متوجه شویم باید تفکرات صهیونیسیم بین الملل و قوم یهود را درک کنیم، در کتاب‌ها و تفکرات قوم یهود عنوان شده است که همه انسان‌ها از نسل آدم هستند و تمام آدم‌ها از نسل هوا نیستند بلکه کسانی که دین آنها فقط یهود از نسل هوا هستند و بقیه آدم‌ها و نسل بشر از نسل غیر از هوا بوده و معتقدند که حضرت آدم همسر دیگری از نوع اجنه داشته و بقیه نسل بشر از نسل جن بوده و آنها را جن‌تیل خطاب می‌کنند و در حقیقت حیوانات دو پا شمرده می‌شوند و با تمام وجود به آن اعتقاد دارند.
 
 اگر در جنگ غزه، رفتار یهودیان را بررسی ‌کنیم متوجه می‌شویم که این تفکر در بین قوم یهود، مخصوصاً قوم صهیونیسیم‌ها غالب بوده و در جنگ غزه از هوش مصنوعی برای هشدار مردم استفاده می‌کنند و کنترل صلاح‌های کشتار جمعی و مخرب رو بدست هوش مصنوعی داده و کوچکترین عواطف انسانی در آن راه ندارد. این نشان از نگرش آنهاست و بدین معناست که در مورد نسل و نژادی به غیر از خودشان به چه شکلی رفتار کنند و طبق گفته خودشان (یهودیان) در غزه با حیوانات دو پا در حال جنگ بوده و بر این باور دارند که باید از بین بروند.

پس تقابل بین رژیم صهیونیستی و ایران تقابل ایدلوژیک نیست تقابل بین خوبیها و بدیهاست و وقتی از حمله 26 فروردین ماه یاد می‌کنیم حمله به یک تفکر نژاد پرستانه و نفرت برانگیز است و مردم باید بدانند اگر این تفکر و نگرش در منطقه خاورمیانه غالب شود و تسلط پیدا کند، منطقه ما سر نوشتی کمتر از سرنوشت مردم غزه نخواهند داشت و این تفکر که یهودیان می‌گویند نیل تا فرات برای یهود است و هیچ کس حق داشتن سرزمین بجز قوم یهود را ندارد و آنها مردم کشور ما را بدون سرزمین و بدون حق زندگی می‌دانند.
تقریباً تمام تحلیل‌گران مطرح منطقه‌ای و بین‌المللی از عملیات 26 فروردین به عنوان نقطه عطف قدرت در خاورمیانه نام می‌برند و به نحوه‌ای عنوان می‌کنند که هیچ وقت جهان و خاورمیانه به قبل از این تاریخ برنمی‌گردد و کاملا متفاوت خواهد بود.

پس ایران با این مقدمه پر رنگ و معنا‌دار از قدرت نظامی صرف، در منطقه به قدرت سیاسی اول هم تبدیل شده است بلکه قدرت دیپلماتیک و قدرت استراتیژیک هم در کنار قدرت نظامی در بین کشورهای منطقه یافته است درنتیجه ایران با قابلیت‌های بیشتر در تمام عرصه وارد میدان شده است.
یادداشت: حسین چهره آزاد، تحلیل‌گر سیاسی